Who's Online
We have one guest and no members online
After All Metal!
Bandcamp
 |
|||
| This is After All guitarist Drieze's diary of the band's European tourdates in June 2003, as support-act for Anthrax and Prong, and as special guest for Angel Witch. Originally published by Hellspawn Webzine in July 2003. | |||
|
7/6 Karlsruhe (D) - Substage |
 |
||
| In maart trok After All door Europa als special guest van Anthrax. Die samenwerking is bevallen, want wanneer Anthrax in juni terug naar het oude continent afzakt voor een reeks festival- en cluboptredens, is het Brugse vijftal opnieuw van de partij. Bij de Duitse concerten is bovendien Prong aan de affiche toegevoegd. Tussendoor opent After All ook nog een paar keer voor de Britse legende Angel Witch. After All gitarist Dries Van Damme hield voor Hell Spawn opnieuw een tourdagboek bij. Het eerste wat ons opvalt - na een pittige rit van ongeveer zeven uur - is de hitte. We zijn in Karlsruhe en het is er dertig graden! Aangenaam? Jazeker, ware het niet dat de zaal waar we vanavond spelen een oud metrostation is: ondergronds, volledig uit beton en staal opgetrokken en geenszins van een verluchtingssysteem voorzien. Bovendien zijn er teveel tickets verkocht. Met 800 bezoekers puilt de Substage uit. De hitte en de vochtigheid zijn er niet te harden. Het weerzien met Anthrax en crew is anders meer dan hartelijk. Ook de kennismaking met Prong verloopt uiterst vlot. Een sympathieke bende, die voor de rest van de tour meteen het grootste deel van hun backline aanbiedt, kwestie van de ombouwpauzes tot een minimum te beperken. Onze show komt goed over en het publiek reageert bijzonder goed op de nummers van ons nieuwe album "Mercury Rising". De kop is eraf, al was het meer dan ooit puffen en zweten. |
|||
 |
Op naar München voor een optreden in de vernieuwde Backstage: een soort partycomplex met een concertzaal, een Biergarten (bier zwelgen in open lucht - we zijn in Beieren, remember?) en een reeks fuifzaaltjes waar de hele nacht keiharde metal zal klinken. John Bush had ons voorspeld dat München geweldig zou worden. En of hij gelijk had. De tent is met ruim 800 bezoekers uitverkocht en onze set wordt bijzonder goed onthaald. Ook Prong zet een prima show neer. Er komen nummers van zowat alle Prong-platen voorbij, met uiteraard "Whose Fist" en "Snap Your Fingers" als hoogtepunten. Grappig detail is dat de nieuwe Prong-gitarist Monte Pittman ook nog een baantje heeft als snarenplukker in de liveband van Madonna, en bovendien haar privé-gitaarleraar is. En toch een eenvoudige jongen gebleven... Na Prong lost Anthrax probleemloos de verwachtingen in. De set is lichtjes gewijzigd in vergelijking met de vorige tour. Geen "Black Dahlia" en "In My World" meer, wel "Superhero" en "Among The Living". In München passeert zelfs een min of meer geïmproviseerde versie van "Whole Lotta Rosie". Na het optreden is het aangenaam vertoeven in de Biergarten, want het is opnieuw een erg hete dag geweest. |
||
| Pas in de vroege uurtjes vertrekken we naar het hotel om eens goed uit te slapen. De volgende dag staan namelijk amper 300 kilometer op het programma, richting Zürich. Dat valt echter dik tegen. Door allerlei files doen we zowat zeven uur over die afstand, waarvan ongeveer anderhalf uur over de laatste vijf kilometer in het centrum van de stad. De show maakt gelukkig alles goed. Abart is voor Anthrax eigenlijk een paar maatjes te klein - denk Biebob oude stijl - en zit met ruim 400 bezoekers dan ook onmiddellijk ramvol. Dat publiek is laaiend en we krijgen een stormachtig onthaal. Bovendien kunnen we vandaag 45 minuten spelen, aangezien Prong vanuit München voor een paar headline-shows naar Nederland is doorgereden. Na de show blijven we nog wat hangen met de jongens van Clawfinger. Zij hebben de vorige dag in Abart gespeeld en hebben hun verblijf in Zwitserland een dag verlengd om Anthrax te kunnen zien. Van Zürich gaat het voor Anthrax richting Waldrock in Friesland. Wij maken van de gelegenheid gebruik om te openen voor Angel Witch in de Mundo in Zottegem. Er zijn veel bekende gezichten in het publiek en we maken er dan ook een strakke show van. Daarna is het een uur lang genieten geblazen van de NWOBHM-klassiekers van Angel Witch. Een leuk weerzien ook met Jon Torres (Warning SF/Laaz Rockit) en een prettige kennismaking met bandleider Kevin Heybourne en de Heathen-muzikanten Lee Altus en Darren Minter die tegenwoordig de Angel Witch line-up vervolledigen. | |||
 |
Vervolgens gaat het weer richting Duitsland, waar we Anthrax en Prong treffen in Bielefeld. Het Forum is een vrij kale aangelegenheid, op een sfeerloos industrieterrein net buiten de stad. Bovendien trekt de zaal een eerder hardcoregericht publiek. Ook vanavond spelen we voor een vol huis, maar de reacties op After All en Prong zijn eerder afstandelijk. Zelfs Frankie Bello klaagt achteraf over het vreemde publiek, hoewel er bij Anthrax uiteindelijk toch wat sfeer ontstond. Volgende halte is de Batschkapp in Frankfurt. Dit keer hebben we geen risico's genomen en zijn we extra vroeg vertrokken: Frankfurt is één van de grootste en drukste steden van Duitsland. Maar - zo gaat dat nu eenmaal - er is geen enkele file te bespeuren, waardoor we hopeloos te vroeg bij de zaal arriveren. In de suburbs van Frankfurt valt niets te beleven. In de zaal net iets meer, wanneer Anthrax tijdens de soundcheck "The Number Of The Beast" en "Be All, End All" uitprobeert. Grappig om zo'n repetitie mee te maken. Scott Ian geeft aanwijzingen aan Rob Caggiano die "Be All" voor het eerst speelt, en ook John Bush heeft een spiekbriefje nodig. In de Batschkapp is het opnieuw vreselijk warm - Karlsruhe style - maar dat blijkt geen hinderpaal voor de metalheads. We spelen voor een uitverkocht huis en als toemaatje filmt een lokaal TV-station van elke band een paar nummers voor een special over de Anthrax-tour. | ||
| Van Frankfurt gaat het naar Nürnberg. Het Serenadenhof blijkt een soort openluchttheater te zijn - capacteit 2.000 bezoekers - in een zijvleugel van het Colosseum. Eerst brengen we een bezoek aan het museum dat in een andere vleugel is ingericht. Het Colosseum was één van Hitlers vele megalomane projecten: een enorme arena waarin 130.000 mensen de beruchte Nürnberger Parteitage zouden kunnen bijwonen. De nazi's verloren de oorlog echter voor het Colosseum afgewerkt raakte. Vandaag is het een monument. Scott Ian: "Look at it from the positive side. This place has some fucked-up history, but now it's the scene for a metal show!" Correct, maar het blijft hoe dan ook vreemd om uitgerekend daar op een podium te staan... Na de optredens is het tijd voor afscheid. Anthrax trekt naar de UK voor een reeks shows, Prong rijdt door naar Italië. Wijzelf maken nog een tussenstop in Luik voor een optreden met Angel Witch. Een week later is er in de backstage van Graspop een prettig weerzien met de muzikanten en crew van Anthrax en Prong, die allebei op het festival staan. Uiteraard hadden we zelf ook graag gespeeld. Wie weet lukt dat één van de komende jaren wel. Wat er ook van zij, 2003 is voor After All nu al een succesjaar: met de goede ontvangst van de nieuwe CD "Mercury Rising" en twee succesvolle Europese avonturen achter de kiezen hebben we niets te klagen. Hopelijk kunnen we - voor we verder aan nieuw materiaal schrijven - in het najaar nog een tourtje versieren. Je hoort er wel van... No retreat! No surrender! Drieze |
|||